دختران خراسانی

                                              دختران خراسانی

دختر ایرانی از دخترای دنیا سره                       به نجابتم تکه،قشنگ و شوخه، محشره

دخترای خراسانی خوشگل و ماهن بُخدا            سبزه و با نمکم میونشا زیاد دَرَه

دختر نشابوری سر تا پا کوت نمکه                    چون که معدن نمک توی نشابوره یَرَه

دختر اسفراین چارقدی دور سر دَرَه                   دورشم سکه­های سیم  و  زره

دختر سِبزواری مال کویره،منتها                        تو نمک غلتیده، اما با عسل برابره

دختر جامی مبنده دسمالی دور سرش             پوشت لب خالی دره اوساختی با نمک تره

دختر سرخسی،مال مرزه و چابک­سُوار              یکه­­تاز و تو صحرا مثل یک شیر نره

دخترفریمونی سرحال و چاق و تپله                   مثل قندای  فریمون شیرین و گل شکره

دخترکلاتی کوهستانیه و مثل غزال                   نسل نادره زودی به یاد آدم می یره

دختر تربتی چون کبک خرامون ممنه                 ناز دره اما کلامش با شکر برابره

دختر کاشمری مثل کیشمشا،تیفی یاش          شیرین و خوش حرکاته،نازشم که بیشتره

دخترگناباد و قاین و فردوس و طبس                  بوی زعفرون مده عطر دماغ پروره

دختر چابک،ناز خاک بیرجنده بُگو                     نفسش گرمه اما مثل نسیم سحره

دختر قوچانی و شیروان و خاک درگز               چون می دوساله­ای،چشماشا مستی آوره

دختر سرخ و سفید ماه بجنورده، نگو               سیب سرخه یا هلو، یا عطر بوی گل­پره

اما دختر مِشدی مثل گل بهاریه                      چپ نگاهش نِکِنی،که مایه صد خطره

اگه با چارقدی اشماق کنه روشه چی مشه      زُهریه،مریخه،شمسه، یا که قرص قمره

میون جمعی اگه صورتشه نشون بده               خدا حفظش کنه چون زیادی مد نظره

به امور خانه­داری فرز و باهوش و زرنگ              با سلیقه و تمیز،سر تا پا ذوق و هنره

تو گلستونی اگر که راه بره قدم زنون                بین یاس و نسترن یک گلی یه که نوبره

خدا از حلالی قسمت تا کنه تا بدنن                 بوسه­هاشم بُخدا شکره و قندتره

                                                             (اصغر میرخدیوی؛نمک و نمکدان؛6-۱95 )

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 کوت نمک:گلوله نمک/پوشت: پشت/اوساختی:آنگونه/تیفی:طایفی(کشمش درشت کاشمری)

اشماق کردن:گرفتن رو از شرم به گونه­ای که تنها چشمان و اندکی از چهره نمایان باشد. البته این سنت امروز کاملا وارونه شده است.!!!(م.ر)