نگهدارد خدا از چشم بد میخانه ی ما را

نمی گیرد کسی جز غم سراغ خـــــــانه ی ما را

به زحمت جغد پیدا می کند ویرانه ی مـــــــــــا را

                                     از آن شادم که می آید غمش هر شب به بالینم

                                     چه سازم گر که غم هم گم کند کاشــانه ی ما را

چه غم گر جام ناکامان تهی ماند از مــی شادی

که خون دیده و دل پر کند پیمـــــــــــــانه ی ما را

                                     به شوخی می کند آن شوخ، با زلـف سیه بازی

                                     اگر خواهد به رقص آرد دل دیوانه ی مـــــــــا را

ز سر تا پای من مستی زند موج از نگــــــــاه او

نگهدارد خدا از چشـــــــــــــم بد میخانه ی ما را

                                    دل مشــــــــکل پسندم را اسیر خویشتن کردی

                                    به دست آوردی آسان گوهــــــر یکدانه ی ما  را

نیفتد بر زبانهـــــــــــــــا نام ما در زندگی قدسی

مگر خواب اجل شیرین کند افســــــانه ی ما را

غلامرضا قدسی مشهدی